Respect voor regenwormen

De activiteit die we het beste van regenwormen kennen is het graven van gangen. Sommige houden het zeer oppervlakkig, anderen graven in wat je gerust de wortelzone van planten mag noemen terwijl anderen nog dieper gaan. Gangen tot twee meter diep zijn voor die laatste soort niet uitzonderlijk. Een mix van dat alles zijn een meenemer voor elke tuin. Het zijn namelijk ideale toegangspoorten voor zuurstof waar wortels nood aan hebben en holtes die op de meest natuurlijke en perfecte wijze regen- en gietwater laten infiltreren.
 

Schade aan planten doen regenwormen nooit. Ze hebben het namelijk niet zo begrepen op levend plantmateriaal. Plantenresten, zelfs maaisel dat zich diep in het gazon verstopt of dat je als mulchmateriaal gebruikt en herfstbladeren zijn hun ding. Dat ze het mee in hun gangen proberen te trekken kan je af en toe zien. Ze rollen het namelijk op tot een trechtertje en trekken dat mee in hun gangenstelsel te trekken. Soms blijven echter enkele centimeters boven de grond zichtbaar.
 

Soms zie je op gazon en op niet met planten of mulch bedekte grond wormenhoopjes liggen. Dat is wat rest van de door wormen opgegeten plantendelen. Noem het geen afval. Het is kwaliteitsvol materiaal, humus met een veelheid aan voedingstoffen, mineralen en zelfs sporenelementen. Gebruik het als meststof en bodemverbeteringsmiddel in potten en bakken. 
 

Wormen kopen om je tuin extra te bevolken met deze nuttige beestjes? Het kan. Maar weet wat je koopt. Het merendeel van de voornamelijk online verkochte wormen zijn compostwormen of tijgerwormen. De naam compostwormen maakt duidelijk waar ze meester in zijn: maken van compost. Geef ze vers groente-, fruit- of plantenafval en je ziet het als het ware wegsmelten. Diep graven, doen ze echter niet. Wat onze tuin nodig heeft zijn gewone regenwormen of dauwwormen. 
 

Reken op de natuur om het aantal regenwormen in je tuin te laten toenemen. Ze vermenigvuldigen zich gemakkelijk. Elk worm is namelijk zowel man als vrouw. Niet dat ze zichzelf kunnen bevruchten. Er moet een uitwisseling van sperma gebeuren, iets wat uren kan duren, waarna het vermenigvuldigingsproces zich verderzet in de slijmband die de regenworm rond zijn lijf draagt en ergens in de gangen als cocon achterlaat.
 

Ooit afgevraagd waar de naam regenworm vandaan komt? De uitleg is simpel. Na een regenbui laten de wormen zich zien. De grond is hen te nat rond hun lijf. Ze wurmen zich dus een weg naar boven, naar meer droog terrein. Niet dat ze snel verdrinken. Via hun dunne huid kunnen ze ook onder water zuurstof opnemen. Die dunne huid maakt hen echter wel kwetsbaar voor uitdroging. Vandaar dat je zeker tijdens een zonnige en warme periode niet snel boven de grond ziet.